عصرایران؛ احسان محمدی- در عصر ارتباطات هر کس این بخت را دارد که چند دقیقه به شهرت برسد. به نیک‌نامی یا بدنامی. اگر پیش از این تنها ستاره‌های سیاست و سینما و موسیقی و ورزش این شانس را داشتند که عکس‌شان روی جلد مجلات بنشیند و دیده شوند، به واسطه شبکه‌های مجازی حالا همه از این بخت برخوردارند. کافی است کمی خلاق باشید و از تقلید صدا و دابسمش و ژانگولر استفاده کنید یا دامن از دست بدهید و مقابل دوربین تنی بلرزانید یا اندام‌نمایی کنید، یا دسته‌گلی به آب بدهید و یک نفر تصویر یا صدایتان را پخش کند. آن وقت با سرعت نور به شهرت می‌رسید. ممکن است از این بخت برخوردار باشید که حتی با طنازی راه به سینما هم پیدا کنید. یعنی راهی که قبلاً یک ستاره در طول ده سال طی می‌کرد را در ده دقیقه طی کنید. از یک منظر اتفاق بسیار خوبی است. اینکه انحصار شکسته‌شده و هر کس جوهر و جوهره‌ی داشته‌باشد از این بخت برخوردار است که استعدادش تحسین شود اما وقتی «دیده شدن به هر قیمت» هدف بشود آن وقت ممکن است روی سبک زندگی جامعه هم اثر بگذارد. شبکه‌های مجازی در خلق و تکثیر نگاه «ایرادگیر»، سیاه‌نما و غرغرو بسیار موثرند. در واقع در چند سال اخیر تجربه نشان داده که ایرادگرفتن از هر چیز و هرکس به یک ارزش تبدیل شده است. فرد بدون داشتن سواد و آگاهی نسبت به یک مسئله و موضوع اجتماعی، سیاسی یا رسانه ای، نگاهی به آن می‌اندازد و بعد از پیدا کردن یک خُرده ایراد آن را در معرض نمایش می‌گذارد و زمینه اعتراض به کلیت ماجرا را فقط برای یک ایراد جزئی فراهم می‌آورد. یک گزارشگر فوتبال 90 دقیقه تحت فشار و استرسِ قضاوت شدن توسط میلیون‌ها نفر باید مسلسل‌وار حرف بزند و اطلاعات بدهد، به بازی و حواشی اش دقت کند و تمام حس و حال را به بیننده منتقل کند ولی در پایان به خاطر یک تپق ساده یا فراموش کردن نام یک بازیکن چنان مورد هجمه قرار می گیرد که انگار بی‌سوادترین موجود کره زمین است و کاشف و تکثیرکننده آن تپق، دانای کُلی که حقش را خورده‌اند وگرنه باید جای گزارشگر می‌نشست. کافی است یک نویسنده که سالها میلیون‌ها واژه را ردیف کرده و صدها یادداشت و مقاله نوشته یک خطای نگارشی داشته باشد، ایرادگیران همان یک واژه را سرنیزه می‌کنند و در نقش دانای کل او را به سخره می‌گیرند که ببینید سواد روزنامه نگار ما را! در رادیو و تلویزیون و در دهها شبکه، روزانه هزاران دقیقه برنامه تولید می‌شود، کافی است یک مجری یک گاف بدهد، یک عکس جابجا بشود، تکه‌ای از دکور بریزد، یک مهمان کلمه‌ای خطا کند آن وقت کسانی برای «دیدن شدن» و «دانا به نظر رسیدن» همان یک برش را تکثیر می‌کنند که واسفا از رسانه ما! کجای دنیا این اتفاق می‌افتد و ... میان نقد کردن و ایرادگیری محض مرز باریکی وجود دارد اما تفاوتش بسیار است. در نقد، هدفِ نهایی ارتقا و بهبود فرایند است، در ایرادگیری، هدف تخریب است و مضحکه‌کردن و البته احتمالاً خُردک شهرتی برای دیده‌شدن فرد بهانه‌گیر و ایرادجو. رواج این نگاه و تحسین آن، همه ما را به افرادی تبدیل کرده است که به جای دیدن زیبایی‌ها و نکات تحسین‌آمیز، در جستجوی گاف‌ها، خطاها، سیاهی‌ها و تاریکی‌ها هستیم تا با نشان دادن آنها معترض سلحشور، دانای خردمند و مبارز سازش ناپذیر لقب بگیریم. فارغ از نگاه و کلام برخی سیاستمداران مستقر در حاکمیت که که بسیار در این خصوص تاثیرگذار بوده‌اند، این نقد به بسیاری از ما روزنامه‌نگاران هم وارد است. به جای آنکه «شهره شهر شویم به عشق ورزیدن»، مدام فرهنگ عیب‌جویی و مچ‌گیری را رواج داده‌ایم و یادمان رفته که هنز آن است که چشم را «به زشت دیدن» عادت ندهیم. این امر به معنای سفیدنمایی و ندیدن کاستی‌ها نیست، به این معناست که یاد بگیریم ایرادگرفتن محض از هر چیز و هرکس، نشانه هوشمندی و خرد نیست و اندکی خطاپوشی را از پروردگاری یاد بگیریم که ستار العیوب است.

چین و امریکا، دو ابرقدرت دنیای فناوری می‌خواهند تسلط خود بر اینترنت و فضای مجازی را افزایش دهند و در پی بیرون راندن دیگری هستند. این دو کشور به طور آشکارا در حال توسعه فناوری‌هایی بر ضد یکدیگر و افزایش قدرت دفاعی سایبری خود هستند. این جنگ فناورانه به صنایع مختلف کشیده شده است و شرکت‌های گوناگونی درگیر آن هستند.

به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی پلیس، برخلاف تصور عموم که متن گفت‌وگو در چت‌رومها (اتاقهای گفت‌وگو) و شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی، ایمیل، صدای‌ضبط ‌شده و فیلم را جزء دلایل قابل استناد به‌شمار نمی‌آورند، قانون، «ادله الکترونیک» را به‌ رسمیت شناخته است. براساس قانون مجازات اسلامی و قانون جرایم رایانه‌ای، تهدید، ایجاد هراس برای اخاذی مالی و یا کام‌جویی‌های غیراخلاقی در موبایل و یا شبکه‌های اجتماعی قابل‌پیگیری حقوقی است.

البته لازم به ذکر است که این قابلیت با توجه به فناوری‌های اشاره شده، فقط مخصوص دارندگان گوشی‌های آیفون است. استفاده از روش بازگشایی قفل واتس‌اپ، به تکنولوژی موجود در آیفون شما بستگی دارد یعنی اگر گوشی دارای تکنولوژی فیس آی‌دی است، می‌توانید این نرم‌افزار را از این طریق بازگشایی کنید.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسلش گیر، سونی قصد دارد این گوشی تازه را در کنگره جهانی موبایل در معرض دید علاقمندان قرار دهد.

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که انسان‌ها در حال حاضر به‌شکلی دیوانه‌وار وقت خود را در فضای آنلاین می‌گذارنند؛ موضوعی که می‌تواند اعتیاد ما به اینترنت را تا حد زیادی ثابت کند.  

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از زددی نت، زبان برنامه نویسی جولیا در سال ۲۰۰۹ توسط محققان دانشگاه ام آی تی ابداع شد و برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ در دسترس عموم قرار کرفت.

اگرچه برخورداری از سیم‌کارت در ابتدای ظهورش، لوکس و گران به نظر می‌رسید، اما اکنون تعداد سیم‌کارت‌ها از جمعیت موجود در ایران هم پیشی گرفته است. به گزارش ایسنا، آمار منتشرشده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نشان می‌دهد از سال ۱۳۹۲ تا شهریورماه سال جاری، تعداد مشترکان سیم‌کارت‌های اپراتورهای مختلف از ۶۴ میلیون به بیش از ۹۱ میلیون رسیده است. البته این آمار نشان‌دهنده‌ی سیم‌کارت‌های فعال است، در حالی که از میان سیم‌کارت‌های فروخته‌شده توسط اپراتورها، شاید نزدیک به نیمی از آن‌ها غیرفعال باشد، یعنی ممکن است کاربری سیم‌کارتی را خریداری کرده و برای مدتی از آن استفاده نکند.

ماهواره پیام امیرکبیر ماهواره پیام امیرکبیر از سری میکرو ماهواره‌های توسعه فناوری فضایی سازمان فضایی ایران است که توسط دانشگاه صنعتی امیرکبیر به منظور انجام مأموریت تصویربرداری طراحی و ساخته شده است. وزن این ماهواره حداکثر برابر با 100 کیلوگرم بوده و توسط ماهواره‌بر سیمرغ در مدار کم ارتفاع (LEO) و در ارتفاع 500 کیلومتری از سطح زمین و با شیب مداری 55 درجه قرار خواهد گرفت. طول عمر عملیاتی پیش بینی شده برای این ماهواره 2 سال است. مدل کیفی این ماهواره در بهمن ماه سال 1395 در مراسم سالانه روز ملی فناوری فضایی رونمایی شد.  

کالاسودا- بازار موبایل ایران طی سال اخیر با تغییرات بسیار زیادی رو به رو شد؛ به همین دلیل خرید گوشی هوشمند برای کاربران بسیار سخت شده است. امروز قصد داریم به سوال کدام گوشی هوشمند را بخریم؟ پاسخ دهیم و بهترین گوشی های هوشمندی را که می توان با قیمت کمتر از 10 میلیون تومان خرید، معرفی کنیم.